Kookbibliotheek: Sofie, lady en chef

Een nieuwe aanwinst in mijn kookboekenkast, nummer 82 ondertussen.
Iedereen kent Sofie wel als de flukse dame van Goe Gebakken. Ik kende haar voornamelijk van haar voortreffelijke restaurant Les Eleveurs en als Ladychef van het jaar 2009. En terwijl het in de boekenwinkel stormloopt om Goe gebakken 2 aan te schaffen vond ik haar boek Sofie, lady en Chef voor de spotprijs van 10 euro. Te mooi om te laten liggen toch?

Het boek is geen echt kookboek. In verschillende hoofdstukken vertelt Sofie over haar jeugd, haar opleiding, haar dromen en vooral haar passie voor koken. De hoofdstukken worden mooi geïllustreerd met foto’s die zinspelen op het verhaal dat verteld wordt. Tussen de verschillende hoofdstukken door vind je recepten terug, die ook weer betrekking hebben tot het desbetreffende hoofdstuk.

 

De receptjes in het boek zijn zeer uiteenlopen. Van echte Vlaamse klassiekers zoals garnaalkroketjes en tatjespap (karnemelk puree met een gepocheerd eitje en garnaaltjes), over luxueuze bereidingen (gegratineerde oesters en een halve kreeft met tomaatjes) naar alledaagse schotels (blinden vinken van de bomma).
Helemaal enthousiast werd ik van Sofies prikkelende lipglos en haar smoothies.

Een goede aankoop dit boek, waar zeker nu in de aanloop naar de feestdagen uit gekookt zal worden!

Dank u Sinterklaasje!

De Sint kwam dit jaar een beetje vroeger.
Ergens de tweede week van november al.
En hij kwam dit jaar niet uit Spanje, maar uit het verenigde koninkrijk.
Toen ik thuis kwam van mijn werk en daar een doos vond van mijn geliefde amazone met mijn naam op wou ik een vreugdedansje maken.
De doos ging aan stukken en in mijn handen hield ik “Nigella Christmas.”

De Sint van dienst was natuurlijk de echtgenoot.
Hij (geen fan van Nigella) had vorige kerst elke aflevering op Vitaya drie keer van mij moeten bekijken.
En na de feestperiode had hij me bij Fnac een paar keer het boek zijn vasthebben.
Ik had het steeds teruggelegd… want kerst is nu toch voorbij….
En nu had ik het dus in mijn handen.
Enkele weken voor Kerst en dus geen enkel excuus om er niet onmiddelijk mee aan de slag te gaan.

Het boek zorgt voor een instant kerstgevoel, want de feestvreugde spat van de bladzijden af.
Dat er erg veel “engelse” kerstgerechten instaan viel natuurlijk te verwachtte en ik zie me ook nog niet onmiddelijk een macaroni and cheese maken tijdens de most wonderfull time of the year.
Maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de heerlijk kerstpuddingen en kalkoenen die over de bladzijden glijden.

Te midden van mijn overige kerstdecoratie ligt Nigella op mijn tafel en ja bezoekers bladeren er wel eens in.
Instant christmasspirit toch.
Van Vitaya is de echtgenoot nog niet verlost. Want nu kijk ik naar de tweede reeks met mijn boek op schoot en maak ik kanttekeningen.

In mijn vorige blogpostje kon u reeds zien hoe ik me waagde aan de eggnog syllabub.
Maar u kan er zeker van zijn, de komende weken verschijnen er vast wel meer Nigella kerstgerechten op mijn blog!

Jamie Olivers America

Ik voel me niet echt lekker.
Mijn hoofd voelt zwaar en veel te warm. Mijn neus is verstopt  en ik ben omsingeld door vol gesnoten zakdoeken.  Mijn keel voelt aan alsof ik gisteren schuurpapier at in plaats van overheerlijke soep.
Om mezelf te troosten en wat entertainment te voorzien terwijl ik zielig op de bank lig duik ik de boekhandel binnen.
Levensgevaarlijk voor een boeken-addict zoals ik… maar oh zo fijn.
Ik wist diep van binnen natuurlijk al waarvoor ik kwam.  Ik was er niets voor niets al weken over aan het zeuren.
Maar daar lag hij dan….. Jamies America.

Het was liefde op het eerste gezicht bij mij.
De usa is voor mij gekend terrein en ik wist dus al langer dat ze culinair echt wel meer te bieden hebben dan Burger King en KFC.
Bij het zien van het ingepakte boek proefde ik weer de heerlijk gegrilde steaks en de surf and turf die we in vervlogen zomers aten bij “the creek”.

Kijk met een boek van Jamie Oliver kan het nooit misgaan.
Ik geef toe, you hate him or you love him. U kan zelf wel opmaken tot welke groep ik behoor.
Maar dit boek overtrof toch al mijn verwachtingen en het deed wat een kookboek zou moeten doen… mij instant zin geven om de keuken in te duiken. Wegens geen ingrediënten en geen fut om naar de winkel te lopen zal het koken toch even moeten wachtten tot dit weekend.
Maar hemeltje het water liep me in de mond…

Het boek zelf is de gekende Jamie stijl. Prachtige foto’s en goedbeschreven gerechten.
De tussen tekstjes zorgen ervoor dat dit kookboek ook weer als “reisverslag” gelezen kan worden.
Geheel in de stijl van Jamie’s Italië dus.

Ik denk dat ik verliefd ben….